ساعت فلش

*    اگر با ناراحتی های روانی کودکان، نوجوانان و جوانان روبرو شدیم، با حوصله و متانت آن ها را رفع کنیم و از تصمیم های عجولانه بپرهیزیم.
*    در ناراحتی های شدید، درد دل و گریه کردن باعث تخلیه روانی و آرامش می شود، در این شرایط از یک دوست صمیمی می توانیم کمک بگیریم.
*    مشارکت جو باشیم تا دوستان جدید بیابیم.
*    از مشاهده فعالیت های جدید فرزندانمان لذت ببریم.
*    با پرورش ابعاد روحی، معنوی و مذهبی شخصیت خود و فرزندانمان به سلامت روانی بالاتری دست یابیم.
*    با احترام به دیگران به بهداشت روانی خود و دیگران کمک کنیم.
*    زمینه های اعتماد را فراهم کنیم.
*    به احساسات فرزندانمان توجه کنیم و ویژگی های آن ها را بشناسیم.
*    محیط زندگی را در حد توان جذاب و پر نشاط کنیم.
*    فرصت های مناسب برای بروز احساسات و شخصیت فرزندانمان ایجاد کنیم.
*    به دست آوردن بهداشت روانی منوط به روبه رو شدن با واقعیت، سازگار شدن با تغییرات، ظرفیت داشتن برای مقابله با اضطراب ها، کم توقع بودن، احترام قائل شدن به دیگران و ... است؛ بکوشیم این شرایط درخانواده فراهم شود.
*    رفتار والدین در خانوده به گونه ای باشد تا فرزندان، خود را در زندگی شاد، خوشحال و فارغ از گرفتاری ها احساس کنند.

*    همیشه احساس موفقیت و ارزشمندی خود و اعضای خانواده را بیان نماییم.
*    با انجام فرائض دینی و رفتارهای صحیح، فرزندان را متوجه کنیم که مذهب تأمین کننده بهداشت روانی است.
*    هر چه بتوانیم با جامعه و افراد آن سازگاری بیشتری داشته باشیم، از بهداشت روانی بالاتری برخوردار خواهیم بود.
*    به جای گریز از سختی ها و مشکلات، باید قدرت عمل و تفکر خود را در مقابله با آن ها افزایش دهیم تا خود و اعضای خانواده به شادی، صفا و آرامش برسیم (ان مع العسر یسرا)
*    به دستورات الهی به خوبی عمل کنیم تا از هر گونه خودخواهی، بدبینی، تنهایی و نگرانی مصون باشیم.
*    به فرزندان بیاموزیم که حتی در تجربه های تلخ زندگی نیز فرصت های خوبی وجود دارد که باید کشف کنیم و در زندگی به کار بگیریم.
*    به فرزندان آموزش دهیم به جای سرکوب کردن احساسات آزار دهنده مثل حسادت، کینه توزی و ... ان احساسات را به گونه ای صحیح بیان و خود را تخلیه کنند.
*    برای اصلاح رفتار فرزند هرگز از شیوه تحقیر وسرزنش استفاده نکنیم، بلکه با مطرح کردن نقاط مثبت آن ها، ضعف هایشان را نیز گوشزد کنیم.
*    اگر امید داشتن را به فرزندانمان بیاموزیم همیشه از سلامت روانی برخوردار خواهندبود؛ «امید یعنی احساس جاودانگی و پیروزی در همه ی لحظات»
*    در مقابل فرزندان از دیگران بدگویی نکنیم و اگر به منظور پیش گیری از خطرهای احتمالی، معایب افراد نابه هنجار را می گوییم، به آن ها خاطر نشان کنیم که «این رفتار آن افراد است که بد است، نه خود آن افراد»
*    در عین تکریم شخصیت و ابراز محبت و توجه به فرزند، در اصلاح رفتارهای ناپسند او تلاش کنیم تا خویشتن پنداری مثبت که رمز بهداشت روانی است در فرزندمان تقویت شود.
*    فرزندان را به نوع رفتارهایی که از آنان انتظار داریم آشنا کنیم.
*    هنر ارتباط سالم و مؤثر با دیگران را خودمان بیاموزیم و به فرزندان نیز آموزش دهیم.
*    انتظارات خود و اعضای خانواده را با واقعیات تطبیق دهیم.
*    در مواقع ضروری سعی کنیم به موقع از دیگران کمک بگیریم. برخی از مشکلات را به تنهایی نمی توان حل کرد، در این گونه موارد بهتر است از مشاور یا روان شناس یاری بخواهیم.
*    با اتکا به خدای بزرگ نقطه ی اطمینان بخشی را پیدا می کنیم که مؤثرترین داروی شفابخش نگرانی ها و اضطراب های ماست، با یاد خدا و ردش معنویت در خانواده، بهداشت روانی خود و اعضای خانواده را بیمه کنیم.

نظرات شما عزیزان:

f@rzin

ساعت16:54---22 مهر 1391

[وب سایت]

سلام خوبی؟؟؟؟؟؟
ممنون که بهم سرزدی...
ممنون از نظرت.....
وب خوبی داری...

واسه افزایش بازدید باید بیشتر اوقات روز باید آپ باشی....
بی زحمت یه سر بهم بزنو تو نظرسنجیم شرکت کن...

...

ساعت21:58---21 مهر 1391

[وب سایت]

سلام وبت توپه ممنون که نظردادی
پاسخ:salam...merc

aghil

ساعت18:23---21 مهر 1391

[وب سایت]

صورتت ماه من است

عشق تو یک گل سرخ

غم تو شعر ترین لحظه ی اندیشه ی من

به تو می اندیشم

من در آن لحظه که یک غنچه ی عشق

می شکوفد در باغ

می زند ساز امید

به تو می اندیشم

ای تبسم پس از اشک

ای شفق در افق دریاها

بهتر از شبنم و گل

به تو می اندیشم

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: